آیا بازی های ویدیویی به مرور زمان واقعاً گران تر شده اند؟ - ایران 20 دانلود

تورم اخیراً به مسئله ای جدی در دنیا تبدیل شده است. هیچ کشوری از آن مصون نیست و ترسی واقعی وجود دارد که نرخ های بهره بالاتر و تقاضای تحت فشار یا حتی کاهش تقاضا می تواند موجب رکود تورمی یا حتی بدتر از آن رکود دنیای گردد. گزارش هایی که از افزایش قیمت کالاهای اساسی خبر می دهند، در حال تبدیل شدن به یک اتفاق روزانه است.

در زمان نگارش این مقاله، نرخ تورم در بریتانیا به بالاترین حد خود در چهار دهه اخیر رسیده است و درست در آستانه دورقمی شدن است. اثرات تورم را همه جا می بینیم. قیمت کالاها و مواد غذایی همگی افزایش یافته است. مک دونالد برای اولین بار در 14 سال گذشته قیمت های خود را افزایش داد. آمازون پرایم برای اولین بار در هشت سال گذشته قیمت های خود را افزایش می دهد. حتی فناوری که معمولاً با گذشت زمان قیمت ها را کاهش می دهد نیز در امان نیست. متا خاطرنشان کرد که قیمت هدست های واقعیت مجازی کوئست 2را که دو سال از عرضه آن گذشته، 100 دلار افزایش می دهد (اگرچه دلایل دیگری به جز تورم وجود دارد که مختص تجارت متا است که چرا این کار را انجام می دهد). حتی محصولات مبتنی بر فناوری که معمولاً با گذشت زمان قیمت های آن ها کاهش می یابد، از این موضوع در امان نیستند. شرکت متا اخیراً اعلام نموده که قیمت هدست های واقعیت مجازی کوئست 2 را که دو سال از عرضه آن گذشته، 100 دلار افزایش می دهد (اگرچه دلایل دیگری به جز تورم وجود دارد که مختص تجارت متا است که چرا این کار را انجام می دهد).

درباره بازی های ویدئویی چه؟ علاوه بر قیمت بازی های کلکسیونی خاص، وقتی قیمت بازی های قدیمی تر یا کنسول های قدیمی بالاتر می رود، متوجه می شوید که مسئله ای وجود دارد. آیا این امکان وجود دارد که قیمت بازی های پلی استیشن 5 و ایکس باکس سری از 70 دلار هم بالاتر برود؟ تا به حال که این طور نبوده اما هر چیزی ممکن است. اگر هزینه های مرتبط به انرژی و قیمت تمام شده کالاها همچنان در حال افزایش باشد، ناشران تا چه زمانی افزایش قیمت های فراوری را قبل از اینکه آن را به من و شما منتقل نمایند، تحمل می نمایند؟

متأسفانه، این مقاله نمی تواند به این سؤالات پاسخ دهد، اما من را به این فکر انداخت که بازی های ویدئویی امروز چقدر گران هستند؟ اجازه دهید برای لحظه ای این احساس درونی ناملموس را کنار بگذاریم و با حقایق و ارقام دقیق همراه شویم. بازی های نو امروز در مقایسه با سال گذشته چقدر گران هستند؟

با تشکر از مقاله ای از رابرت گروسو (Robert Grosso) برای TechRaptor، ما می توانیم مقدار قیمت بازی های کنسول های نو را در طول زمان بسنجیم. نمودارهای من در زیر بر اساس آن تجزیه وتحلیل اجرا شده است.

همان طور که در نمودار 1 نشان داده شده است، با گذشت زمان و با چرخه ای بین 5 تا 7 سال قیمت بازی های نو افزایش یافته است. به نظر می رسد این افزایش قیمت در طول به روزرسانی های قابل توجه در زمان آغاز یک نسل نو از کنسول ها رخ می دهد (مانند زمانی که پیشرفت فناوری های مرتبط بازی منجر به پیشرفت های گرافیکی نو شدند یا زمانی که درایوهای نوری در کنسول های استفاده شدند). برای مثال، بین سال های 1993 تا 2001 میانگین قیمت بازی های نو برای کنسول های مختلف 49.99 دلار بود اما در سال 2005 با عرضه ایکس باکس 360 و پلی استیشن 3 قیمت بازی ها به 59.99 دلار افزایش پیدا کرد.

واضح است که قیمت ها در طول زمان افزایش یافته اند. با توجه به قدرت کنسول های مدرن، هزینه ساخت بازی ها و طبیعتاً تورم، باید انتظار چنین چیزی را داشته باشیم. در نمودار 2، همان قیمت ها در بازه زمانی قبلی را شاهد هستیم اما این بار با نرخ تورم امروزی معادل سازی شده اند.

این یعنی یک بازی کنسول آتاری 2600 در سال 1977 میلادی با توجه به تورم امروزی تقریباً با قیمتی معادل 200 دلار در امروز قیمت گذاری می شد. این نشان می دهد که با گذشت زمان، قیمت بازی ها به صورت نسبی کاهش می یابد. اگر ناشران می خواستند فشار حاصل از تورم را در قیمت گذاری بازی های اعمال نمایند، بازی های ایکس باکس وان و پلی استیشن 4 که در سال 2013 با قیمت 59.99 دلار فروخته می شد، امروز باید قیمتی حدود 76.30 دلار به فروش می رسیدند. حتی بازی های 69.99 دلاری که در سال 2020 منتشر شدند، امروز 80.13 دلار قیمت خواهند داشت (اگر قیمت بازی ها با تورم ثابت نگه داشته می شد). این افزایش 14 درصدی را نشان می دهد.

این بدان معناست که اگرچه میانگین قیمت بازی های ویدئویی نو به صورت مطلق افزایش یافته است اما در طول سال ها به صورت نسبی ارزان تر شده اند. بین سال های 1977 تا 2020، میانگین قیمت نسبی بازی ها هر سال تقریباً 2 درصد کاهش یافته است.

در نمودار 3، این دو قیمت، مطلق (واقعی) و نسبی (با احتساب تورم)، در کنار هم نشان داده شده اند.

اگر قیمت بازی های نو با توجه به نرخ تورم برای سال 2022 معادل سازی می شد، بازی های نو برای آتاری 2600 امروز چهار برابر و بازی های نو برای آتاری جگوار امروز دوبرابر گران تر می شدند و بازی های نو برای ایکس باکس 360 و پلی استیشن 3 اگر امروز منتشر می شدند، 50 درصد گران تر بودند. (البته در کشور ما تقریباً چنین شرایطی واقعاً وجود دارد!). منحنی قیمت نسبی از دهه 1990 آغاز می گردد و تا زمانی که به سال 2020 و کنسول های ایکس باکس سری ایکس و پلی استیشن 5 می رسیم، به قیمت های واقعی نزدیک تر می شویم. این نشان می دهد که پیشرفت های تکنولوژیکی در ساخت بازی ها، اقتصاد مقیاس، کارایی ها و ارزش های فراوری ارزان تر در چهار دهه پیش بیشتر احساس می شد. خبر خوب این است که این فرایند نزولی بوده است.

خارج از کالاها و منابع انرژی، افزایش قیمت فزاینده در محصولات روزمره (و خدمات فروخته شده) قیمت آن ها را برای سال ها در یک زمان نگه می دارد. این امر به پیش بینی هزینه های فراوری باکیفیت، تقاضای مصرف نماینده و برنامه ریزی سرمایه گذاری یاری می نماید. در دوران تورم بالا است که این احساس اطمینان می تواند تضعیف گردد. مشتریان بازی ها عموماً پیش از خرید محصول قیمت یک بازی نو را می دانند و از سوی دیگر ناشران هم به علت این ارتباط ناگفته با مشتریان خود تمایلی به پذیرش قیمت های بالاتر برای قیمت خرده فروشی پیشنهادی محصولات خود (MSRP) ندارند. فشار تورم بر هزینه فراوری باز ی ها سال های زیادی است که وجود دارد تا جایی که برای جبران این واقعیت های مالی باید قیمت بازی های نو افزایش یابد.

قیمت بازی های نو ایکس باکس سری و پلی استیشن (منظور بازی های AAA این کنسول ها است) امروز 69.99 دلار است. فرض کنیم که بر اساس این محاسبه، این قیمت های معین شده هزینه های عملیاتی را به برترین شکل برآورده می نمایند، برای ناشران عایدی کسب می نمایند و نسبت به تقاضای مخاطبان هم قیمت بهینه ای را مهیا می نمایند. بیایید فرض کنیم که 69.99 دلار کارآمدترین قیمت برای فروش بازی های نو است. به عنوان یک فعالیت سرگرم نماینده اجازه دهید به عقب برگردیم و ببینیم که این قیمت در گذشته چگونه قیمت گذاری می شد.

نمودار 4 نشان می دهد که یک بازی 69.99 دلاری در حال حاضر در سال های قبل با این نرخ تورم چگونه قیمت گذاری می شد.

اگر این محاسبات را مدنظر قرار بدهیم، در سال 1977 یک بازی 69.99 دلاری مثل پرداخت 340 دلار امروزی بود. تنها تا سال 2012 بود که بازی های نو بالاخره به قیمت زیر 100 دلار می رسیدند.

اگرچه این یک محاسبه جالب است، اما قدرت تجزیه وتحلیل قیمت ها را به صورت نسبی و نه به صورت مطلق تقویت می نماید. مشکل این است که مردم به صورت نسبی عمل یا فکر نمی نمایند، بلکه ما به صورت مطلق فکر می کنیم. وقتی قیمت ها بالا می فرایند، ما قیمت نو را در برابر قیمت قدیمی ارزیابی می کنیم و سطح هزینه اضافی را با توجه ثروت شخصی قضاوت می کنیم. با در نظر گرفتن این رفتار انسانی است که فرایند سودمند دیگری را پیدا می کنیم. قیمت های قطعی و واقعی هم برای تمام بازی های ویدئویی به مرور زمان در حال کاهش است.

در نمودار 5 قیمت مطلق و واقعی بازی های کامل فیزیکی بین سال های 2018 تا 2021 نشان داده شده است. این داده ها از داده های فروش بازی ها در ISFE برداشت شده است که به وسیله شرکت تحقیقات بازار بازی های ویدئویی Sparkers مستقر در بلژیک گرفته شده است.

هر سه کنسول نینتندو سوییچ، پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان در این بازه زمانی شاهد کاهش قیمت بازی ها بوده اند. دلایل زیادی برای این موضوع وجود دارد، برای مثال، تعداد بیشتری از بازی های کنسولی ارزان تر فروخته می شوند و با ورود کنسول های نو پلی استیشن 5 و ایکس باکس سری به بازار، تقاضا برای بازی های نو برای سیستم های قدیمی تر کاهش می یابد. با در نظر گرفتن این عوامل، این واقعیت پابرجا می ماند که فرایند میانگین قیمت ها در یک جهت نزولی قرار گرفته است. همان طور که در نمودار 6 هم نشان داده شده است، این پدیده در قیمت های کامل بازی های دیجیتال هم مشاهده می گردد.

برای اینکه نشان دهیم اوضاع حتی بهتر هم بوده، میانگین عایدی سالانه مشاغل در بریتانیا بین سال های 2018 تا 2021 با رشد 1.9 درصدی همراه بوده است. در مقابل، میانگین قیمت بازی های فیزیکی و دیجیتالی (باز ی های انحصاری فرست پارتی نینتندو در این آمار محاسبه نشده است) برای بازی های سوییچ، پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان با کاهش منفی 6.4 درصدی روبرو شده است. با ثروتمندتر شدن مردم، قیمت بازی در مقایسه با آن انگار به صورت نسبی ارزان تر شده است.

بنابراین، با توجه به نرخ تورم بالایی که در حال حاضر شاهد هستیم، همه این حرف ها به چه معناست؟ برای بسیاری از مصرف نمایندگان، به خاطر ارزشی که برای هزینه کردن برای یک بازی در نظر می گیرند، بازی های ویدئویی همچنان گران است، حتی اگر اکنون ارزان تر شده باشند.

در حالی که تا همین چند سال پیش گیمرها 60 دلار برای بازی های تراز اول بزرگ پرداخت می کردند، حالا از آن ها خواسته می گردد که 70 دلار را برای چیزی که مسلماً همان بازی از نظر گرافیکی یا گیم پلی است، بپردازند. بعلاوه این حقیقت که رسانه های اجتماعی به گیمرها فشار می آورند تا بازی ها را در روز اول بخرند، اینکه ناشران بازی های ویدئویی سود بالایی را به جیب می زنند یا بسیاری از بازی ها با هزینه های اضافی بسته های الحاقی یا پرداخت های درون برنامه ای عرضه می گردد و بعلاوه اینکه بازی های رایگان می توانند این حس را القا نمایند که پرداخت برای هر چیزی زیاد از حد است، همه ی این موارد شرایط را بدتر می نماید و یاریی را انجام نمی دهند.

با توجه به شرایط فعلی و واکنش منفی بازیکنان، اگر ناشری تصمیم بگیرد قیمت نهایی بازی های خود (برای ایکس باکس سری و پلی استیشن 5) را بالاتر از 70 دلار معین کند، حرکت شجاعانه ای خواهد بود. با این حال، این به معنای آن نیست که چنین چیزی اتفاق نمی افتد، به خصوص اگر قرار باشد این نرخ تورم به صورت مداوم یک سال بالا باشد. افزایش قیمت بازی ها در زمان عرضه یک کنسول نو نسبت به اواسط عمر یک کنسول برای ناشران راحت تر و ایمن تر خواهد بود اما با توجه به چیزهایی که در حال حاضر شاهد آن هستیم، دیگر هیچ چیزی قطعی نیست.

من مقاله را با یک یادداشت خوش بینانه به سرانجام می رسانم. بعضی از اقتصاددانان پیش بینی می نمایند که بدترین فشارهای تورمی را پشت سر گذاشته ایم (مشخصاً منظور فشارهای تورمی دنیای است!)، بیایید به خاطر همه چیز امیدوار باشیم که آن ها درست می گویند.

منبع: GameIndustry.biz