یاری به حفظ محیط زیست با استفاده از صنایع دستی - ایران 20 دانلود

ملیحه تمدن یزدیان در گفت وگو با خبرنگاران اظهار کرد: در حال حاضر یکی از مزیت هایی که استفاده از صنایع دستی در صنعت مد و لباس می تواند ایجاد کند، یاری به حفظ محیط زیست است. می دانیم که صنعت مد دومین صنعت آلاینده محیط زیست است و باید راهکارهای ویژه ای در این زمینه اندیشیده گردد.

وی اضافه نمود: با توجه به اینکه تاکید می گردد در صنایع دستی از مواد اولیه طبیعی استفاه گردد و آثاری جزو صنایع دستی محسوب می شوند که از مواد شیمیایی در فراوری آن ها استفاده نشده باشد می توان گفت که در آن حوزه شاهد فراوری آثاری هستیم که دوستدار محیط زیست هستند.

این پژوهشگر صنایع دستی ادامه داد: در کشور ما پارچه های دست بافت بسیاری وجود دارد که با مواد اولیه طبیعی همانند پنبه، پشم و ابریشم فراوری می شوند و در فرایند فراوری آن ها کمترین آسیب ممکن به محیط زیست دیده می گردد. در مقابل اما پارچه هایی که از مواد اولیه مصنوعی فراوری شده اند، در اثر شستشو ریزپلاستیک ها (Microplastics)را وارد آب ها می نمایند و به محیط زیست آسیب می زند.

تمدن اعلام نمود: استفاده از مواد طبیعی در صنایع دستی می تواند به حوزه های مختلفی در صنعت مد یاری کند. ما به طور کلی با مفاهیمی مثل مد پایدار (Sustainable Fashion)یا مد سازگار با محیط زیست (Eco-Fashion) روبرو هستیم که در جهان، جدیدترین راهکارهای مقابله با آلایندگی صنعت مد محسوب می شوند.

وی اضافه نمود: در نهایت با توجه به این مفاهیم می توان با استفاده گسترده تر از صنایع دستی در مراحل فراوری نخ، رنگرزی، فراوری پارچه و گاه تا مرحله تزیینات لباس از مواد طبیعی استفاده کرد. لازم به ذکر است که این لباس ها حتی پس از فرسوده شدن قابل بازگشت به طبیعت هستند و هیچ آسیبی به طبیعت وارد نمی نمایند.

می توان با ایجاد کارگاه های آموزشی میان رشته ای به اتصال صنعت مد و صنایع دستی یاری کرد

این فعال صنایع دستی اسم کرد: در تزیینات لباس ها و فراوری لباس های فاخر می توان از امکانات رودوزی های سنتی هم استفاده کرد. ما در منطقه ها مختلف ایران رودوزی هایی به ظریف ترین شکل ممکن داریم که متناسب با فرهنگ اصیل ایرانی اجرا می شوند و می توان آن ها را در چرخه فراوری مد و لباس وارد کرد و این موضوع می تواند از جنبه های مختلف به اقتصاد بومی منطقه ها مختلف یاری کند.

وی ادامه داد: از آنجایی که استفاده از این لباس ها باعث هویت بخشی به مصرف نمایندگان خواهد شد، باید در جامعه بیشتر روی این موضوعات کار گردد و پژوهش هایی انجام گیرد که انواع مختلف رودوزی ها و فراورینمایندگان آن ها در نقاط مختلف ایران شناسایی شوند و چنانچه این شناسایی ها صورت گرفت باید اطلاعات آن ها در اختیار عموم یا حداقل فراورینمایندگان و طراحان مد قرار گیرد.

این پژوهشگر صنایع دستی اظهار کرد: می توان با ایجاد کارگاه های آموزشی میان رشته ای به اتصال صنعت مد با صنایع دستی یاری کرد. در این راه می توان از دانش گروه های مختلف فعال در حوزه محیط زیست، طراحان مد و لباس و فعالان صنایع دستی هم بهره برد.

تمدن اضافه نمود: بعلاوه باید در این راه از فراورینمایندگان صنعت پوشاک دعوت به عمل آورد تا با استفاده از حمایت های گسترده آن ها، ایجاد سیاست ها و برنامه ریزی های مختلف به نتایج خوبی دست پیدا کرد. ما باید بتوانیم جریان استفاده از مد پایدار را توسعه دهیم و مردم را تشویق کنیم تا از لباس هایی استفاده نمایند که مواد فراوریی آن ها کمترین آسیب را به محیط زیست وارد می نمایند و در این راستا باید از پتانسیل های صنایع دستی بیشترین بهره را ببریم.

یاری به رشد گردشگری با فراوری لباس های منطقه ها خاص متناسب با سلیقه مخاطب امروزی

وی در مورد ارتباط صنایع دستی با گردشگری توضیح داد: در بخش توسعه توریسم پر واضح است که گردشگری هر منطقه با فراوریات بومی آن منطقه ارتباط تنگاتنگی دارد. به طور طبیعی گردشگران با سفر به منطقه ها مختلف صرفا فقط از امکانات دیدنی آن مکان و مزه خاص غذای محلی آنجا لذت نمی برند، بلکه خرید صنایع دستی و لباس بومی آن منطقه هم برای آن ها مجذوب کننده است. در نهایت می توان با فراوری لباس هایی متناسب با سلیقه مخاطب امروزی که رنگ، بو و هویتی از آن منطقه خاص دارد به رشد گردشگری آن منطقه یاری کرد.

این استاد دانشگاه اضافه نمود: اصولا فرهنگ خاص هر منطقه و استفاده از صنایع دستی خاص هر منطقه باعث فراوری یک محصول متمایز و ویژه می گردد. طبیعی است که این لباس ها آنچنان در نقاط دیگر مورد استقبال قرار نگیرند اما طراحان لباس می توانند با نگاه ویژه به مخاطب غیربومی و طراحی های به روز و چشم نواز با بهره گیری از پارچه های سنتی و رودوزی های خاص هر منطقه، جامعه را مشتاق به استفاده از این لباس ها نمایند.

تمدن گفت: طراحان می توانند از بسیاری از المان های به کار رفته در لباس های منطقه ها بومی در طراحی لباس های خود به شیوه ای خلاقانه استفاده نمایند. متاسفانه این کارها در ایران کمتر توسعه پیدا نموده و باید سازمان های متولی علی الخصوص وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در شناسایی و ترویج این هنرهای بومی و معرفی آن ها به طراحان لباس کوشش کند.

باید برندهایی فراوری کرد که غنای بالای فرهنگ ایران در آن ها به تصویر کشیده می گردد

وی اسم کرد: در کشورهای پیشرفته، کوشش در جهت کاستن از آلایندگی صنعت پوشاک مورد توجه سیاست گذاران قرار گرفته است. در این کشورها ایجاد زیرساخت در این زمینه در اولویت برنامه ها واقع شده است و استفاده از مواد طبیعی و دوستدار محیط زیست از مهمترین اقدامات در زمینه صنعت مد و پوشاک است.

این پژوهشگر صنایع دستی ادامه داد: این در حالی است که صنایع دستی ایران پتانسیل آن را دارد که سهم قابل توجهی در صنعت مد و پوشاک کشور به خود اختصاص دهد. به همین دلیل باید بتوان با مرتبط کردن صنایع دستی و صنعت مد و استفاده از دانش پژوهشگرانی که در این زمینه فعالیت می نمایند، برندهایی ایجاد کرد که نه تنها در سطح کشور بلکه در سطح جهانی غنای بالای فرهنگی کشور را به تصویر بکشند تا از این طریق بتوان فرهنگ ایران را معرفی نموده و در بحث توسعه گردشگری و بهبود اقتصاد محلی هم گام هایی موثر برداشت.

تمدن ادامه داد: هرچند این امر با رشد فضای مجازی در حال شکل گیری است، اما باید یاری کرد تا این اتفاق با سرعت بیشتری به پیش رود. بعلاوه امیدوارم این دغدغه حداقل برای سازمان هایی که مرتبط با این موضوع هستند هم ایجاد گردد.