شکاف درآمدی بین شهر و روستا به 192 درصد افزایش یافت
به گزارش ایران 20 دانلود، شکاف درآمدی بین شهر و روستا به حدود 192 درصد افزایش پیدا نموده است.؛ این گفته علی خضریان- سخنگوی کمیسیون اصل 90 مجلس در جلسه علنی امروز است. وی بعلاوه هشدار داده که زیرساخت های توسعه مالی، فرهنگی و اجتماعی به علت کاهش روزافزون جمعیت روستایی و عشایری در خطر است.
به گزارش تجارت نیوز، خضریان بعلاوه به نگرش موجود درباره مقوله توسعه روستایی و عشایری اشاره داشته، اما در عین حال اعلام نموده است که به رغم توفیقات به دست آمده، شکاف و تبعیض زیادی بین شهر ها با روستا ها و جامعه عشایری در برخورداری از منابع و امکانات وجود دارد و تله شهری کاملا نمایان است و این منطقه ها همچنان با فقر و محرومیت دست به گریبان هستند.
دلایل شکاف عایدیی بین شهر و روستا چیست؟
در بخشی از گزارش امروز کمیسیون اصل 90 اشاره شده است که آمار ها نشان می دهد از سال 1392 تا سال 1398، مقدار شکاف عایدیی بین شهر و روستا حدود 192 درصد افزایش پیدا نموده است. این موضوع دلایل زیادی دارد، ولی باید گفت، غلبه دلالان و سودجویان در بازار محصولات کشاورزی، روستایی و عشایری، سبب شده است، سود و عایدی عمدتا نصیب دلالان گردد و فراورینمایندگان روستایی و عشایری بهره چندانی نبرند.
ضمن اینکه، روستاییان انتفاع مستقیم و عادلانه ای از طرح های مالی پربازده مانند معادن، گردشگری و صنایع تبدیلی و تکمیلی، نمی برند و در برترین حالت، کارگر این صنایع هستند و مجبورند، گرد و خاک، آلودگی های صوتی و آلاینده های سمی ناشی از این فعالیت های صنعتی و معدنی را در شبانه روز تحمل نمایند.
به رغم گذشت حدود 16 سال از فعالیت صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر، فقط حدود یک میلیون و 400 هزار نفر بیمه شده اند (یعنی حدود 10 درصد از جامعه هدف). حقوقی هم که این صندوق به عنوان مستمری بازنشستگی و از کارافتادگی می دهند، با آنچه که مورد انتظار است، فاصله زیادی دارد. آیا با این شرایط، جوانی در روستا می ماند که فراوری انجام دهد؟! آیا در چنین شرایطی، می توان انتظار تحقق خودکفایی داشت؟!
بخش قابل توجهی از روستا ها به ویژه در منطقه ها ییلاقی و حاشیه کلان شهر ها به اقامتگاه ها و باغ ویلا های (خانه دوم) شهرنشینان متمول تبدیل شده اند و روستاییان سالمند، سرایداری این خانه ها را انجام می دهند. این موضوع به سوداگری زمین و تغییر کاربری نیز دامن زده است.
فاجعه خالی شدن روستا ها از عنصر فراوری
در ادامه این گزارش آمده است: خیلی از روستا ها از کارکرد فراوریی خود خارج شده اند و در مواردی روستاییان، حتی گوشت، نان، گندم و شیرشان را از شهر ها تأمین می نمایند. حتی گفته می گردد بعضی از جامعه عشایری ما دچار سوء تغذیه به ویژه از منظر دریافت ویتامین های موجود در شیر و لبنیات هستند.
آیا این موضوع، عمق فاجعه خالی شدن منطقه ها روستایی و عشایری از عنصر فراوری را نشان نمی دهد؟! آیا این شرایط، تلخ و خنده دار نیست که منطقه های که عمده فعالیت شان دامداری است، باید شیر و گوشت شان را از شهر تأمین نمایند؟! شکاف عایدیی بین روستا و شهر افزایش یافت.
سهم جمعیت روستایی به 19 درصد می رسد!
با توجه به مواردی که ذکر شد، خیلی از روستاییان به ویژه جوانان چاره ای جز مهاجرت به شهر ها پیدا ننموده اند. طبق آمار، در خاتمه سال 1400، سهم جمعیت روستایی و عشایری از جمعیت کل کشور به مرز 24 درصد (یک چهارم) رسیده است.
در حالی که در سال 1350 بیش از نصف جمعیت کشور (حدود 55 درصد) در منطقه ها روستایی و عشایری سکونت داشتند. پیش بینی ها نیز حاکی از تداوم روند کاهشی جمعیت روستایی و عشایری کشور است. به طوری که (طبق پیش بینی مرکز آمار ایران) در سال 1415 به رقم حدود 19 درصد خواهد رسید.
پدیده حاشیه نشینی افزایش یافت
خضریان در ادامه بیان کرد که مهاجرت های مدیریت نشده روستا-شهری، موجب افزایش پدیده حاشیه نشینی و ایجاد سکونتگاه های غیررسمی در اطراف شهر ها و کلان شهر ها شده است. طبق آمارها، حدود 11 میلیون نفر از جمعیت کشور، در سکونتگاه های غیررسمی (منطقه ها کمتر برخوردار) اسکان دارند که ساماندهی این سکونتگاه ها بار مالی فراوانی را خواهد داشت؛ در حالی که با هزینه بسیار کمتر می توانستیم زمینه زندگی مطلوب را برای این بندگان خدا در روستا ها و سایر مبادی مهاجرت فراهم کنیم.
پیامد نامطلوب دیگر مهاجرت های بی رویه روستا-شهری، توزیع نامتوازن جمعیت در پهنه سرزمین و تمرکز بیش از حد جمعیت در کلان شهر ها است که به نوبه خود به افزایش ترافیک، آلودگی هوا، بیماری های مختلف و مشکل بیکاری دامن زده است.
زیرساخت های توسعه مالی و اجتماعی در خطر است
همه شواهد مذکور نشان می دهد زیرساخت های توسعه فرهنگی و مالی-اجتماعی در کشور در معرض خطر است و به تبع آن خودکفایی، امنیت غذایی و فرهنگ تمدنی نیز با تهدید جدی روبرو شده است؛ لذا این یک هشدار جدی برای کشوری است که می خواهد از اقتصاد نفتی نجات پیدا کند.
منبع: فرارو